"Verpleegkunde is mijn roeping"

Waarom heb je deze studies gekozen en wie heeft je beïnvloed om deze studies te kiezen?

Ik heb mijn middelbare studies afgerond met een diploma Humane Wetenschappen aan het Koninklijk Atheneum van Asse, Vijverbeek in juni 2014. Daar heb ik mijn taaltalenten ontwikkeld dankzij een fantastisch team aan docenten Nederlands, Engels, Spaans en Frans. Initieel was ik van plan docente Frans en Engels te worden. Ik heb zelfs twee maanden Taal- en Letterkunde gestudeerd aan de Vrije Universiteit Brussel, maar de taalkundige richting bleek niet samen te vallen met mijn idealen op lange termijn. Mijn taalvaardigheid is een talent, het is iets wat ik van nature bezit, terwijl zorg mijn gave is. Het is mijn roeping, een levenslang engagement en zelfs een behoefte. Mijn moeder is verpleegkundige van opleiding, één van mijn broers en één van mijn zussen trouwens ook, maar de inspiratie om verpleegkundige te worden heb ik nooit geïdentificeerd als familiaal. Het is onbeschrijflijk diep.

Wat vind je belangrijk in je toekomstige job?

Ik zal het houden bij drie kernpunten: een holistische aanpak, gelijkheid en een combinatie van hart en handen. Wat ik bedoel met een holistische aanpak is dat men de patiënt gaat benaderen met aandacht voor zijn lichamelijke klachten, zijn psychologische en emotionele beleving, maar ook zijn sociaal welzijn. Elk van deze aspecten beïnvloeden elkaar continu. Een lichaam lijdt nooit alleen, de totaliteit van het individu lijdt mee. Gelijkheid is niet moeilijk uit te leggen: ik geloof in kwaliteitvolle zorg voor elke patiënt ongeacht leeftijd, afkomst, huidskleur, geloofsovertuiging, seksuele geaardheid of zelfs ongeacht de inhoud van zijn of haar strafregister. Een combinatie van hart en handen is het evenwicht waar elke verpleegkundige naar moet zoeken. Verpleegkundigen zijn werkelijk een emotioneel steunpilaar voor patiënten. Wij zijn degenen die het meest met hen in contact komen. Maar wie zou een aandachtige, tactvolle en medelevende verpleegkundige aan zijn bed willen met de angst dat de technieken niet goed worden uitgevoerd? Hetzelfde geldt in de tegenovergestelde richting.

Wat gaan jullie daar doen?

Ik vertrek met twee andere studenten verpleegkunde van mijn jaar naar Estelí in Nicaragua. Ikzelf loop eerst stage in de Casa Materna waar ik patiënteneducatie zal geven over wiegendood (SIDS), cardiopulmonaire reanimatie op jonge kinderen en seksuele voorlichting aan zwangere vrouwen. Daarna zal ik op de kraamafdeling staan in de San Juan de Dio- kliniek, vervolgd door hun interne afdeling gynaecologie en obstetrie en zal eindigen met een stage op de afdeling intensieve zorgen en het lokaal gezondheidscentrum, de Centro de Salud.

Wat zou je graag bijleren tijdens je stage in Nicaragua?

Ik wil mij vooral leren aanpassen aan hun manier van werken, aan hun gezondheidssysteem en hun gedachtegang, zonder mijn identiteit te verliezen als Belgisch geschoolde verpleegkundige student. Het zal geen eenvoudige opdracht zijn. Ik ben onzeker of ik klaar ben geconfronteerd te worden met het tekort aan materiaal en middelen, maar daar draait het nu eenmaal om: creativiteit ontwikkelen waar je in een westers land anders zou vastlopen.

Hoe komt het dat je naar Nicaragua vertrekt op stage, is dat een project of is dat een deel van je cursus?

Ik studeer verpleegkunde aan de Odisee Hogeschool, campus Brussel en neem deel aan het internationaal traject sinds mijn inschrijving in februari 2015. Ik ben in 2017 al stage gaan lopen in Kotka, Finland. Uiteindelijk heeft iedere student verpleegkunde op Odisee de kans op internationalisering te gaan, na enkele interviews met onze dienst internationalisering (DIRO) en een aantal docenten. 

Kijk je uit naar je vertrek?

Ik vertrek 8 februari. Ik ben zo, zo excited. Ik kan niet wachten. Ik zal daar ook mijn paasvakantie doorbrengen. Dit is mijn voorlaatste stage. In oktober 2018 zal ik zes weken stage herhalen en sta dus gepland om mijn diploma te halen  voor januari 2019. Het is niet lang meer. Ik wil zo veel mogelijk profiteren van wat overblijft van mijn studentenleven. Om mijn avontuur van dichterbij te volgen kunnen mensen terecht op mijn blog: https://sweetnicaragua.wordpress.com/.