N-VA: JEROEN TIEBOUT

vrij 10 mei 2019

Jeroen Tiebout (40), komt uit Sint-Pieters-Leeuw en is derde opvolger op de N-VA-lijst voor het Vlaams Parlement. Hij is momenteel kabinetschef en rechterhand van Vlaams minister Ben Weyts. RINGtv.be legde hem twee vragen voor.

Wat is je drijfveer om je te engageren in de politiek en wat zegt dat over je persoonlijkheid?

“Ik ben een gemeenschapsdier: ik voel mij heel verbonden met mijn Vlaanderen. Al van prille leeftijd ben ik actief in een hele resem verenigingen. Chiro, jeugdraad, voetbal, de harmonie, het jeugdhuis, de speelpleinwerking, het schoolbestuur … noem maar op: het heeft geen geheimen meer voor mij. Van eetfestijnen tot festivals, van concerten tot sportwedstrijden. Ik heb altijd een vinger aan de lokale pols. Omdat ik mij thuis voel in die warme samenleving. Omdat ik mijn energie haal uit samenwerking met anderen en uit verbondenheid met mijn buren, mijn dorpsgenoten, … Leg dat samen met een warm familieleven en hechte vriendschapsbanden die regelmatig aangehaald worden bij een lekkere pint en je weet meteen voor welk soort Vlaanderen ik sta, voor wat voor gemeenschap ik ga.”

Stel dat je verkozen raakt, wat is dan het eerste punt dat je zo snel mogelijk wilt aanpakken of realiseren in Halle-Vilvoorde? 

“Mijn slogan is ‘Meer Leeuw in Vlaanderen!’: ik wil de recepten die toegepast worden in Sint-Pieters-Leeuw doortrekken op Vlaams niveau. Want als ‘Vlaams Randgeval’ zie ik vanop de eerste rij dat de Rand onder druk staat op vlak van inburgering, mobiliteit, leefbaarheid... In Leeuw zijn we er met burgemeester Luc Deconinck in geslaagd om een nieuwe dynamiek op gang te brengen. We voeren een warm beleid, gebaseerd op rechten en plichten voor álle inwoners. Als eerste gemeentebestuur in 20 jaar hebben we de belastingen níet verhoogd, maar de investeringen toch verdergezet: 51 nieuwe assistentiewoningen, een lokaal dienstencentrum en een nieuw kinderdagverblijf voor 36 kinderen. We creëerden meer dan 500 extra plaatsen in het lager onderwijs, legden nieuwe en veilige fietspaden aan en haalden de banden aan met ons verenigingsleven. Dat beleid heeft een verschil gemaakt in Leeuw: we hangen nu nóg beter aan mekaar, terwijl we nog altijd de verscheidenheid van elk gehucht koesteren. Een voorbeeld voor heel Vlaanderen, als je het mij vraagt.”