215 km per uur halen op twee skilatten. Dat is de droom van Joost Vandendries uit Overijse. Joost doet aan speedski en misschien denkt u: makkelijke sport, gewoon afduwen, recht naar beneden glijden en klaar is kees. Wel, zo simpel is het niet. Bij speedski komt bijzonder veel kijken, bijvoorbeeld wetenschappelijk onderzoek in een gigantische windtunnel.
In het prestigieuze Von Karman-instituut in Sint-Genesius-Rode doen geleerden uit heel de wereld doen onderzoek naar vliegtuigaerodynamica en stromingsmechanica. Ook Joost uit Overijse is hier vaste klant. Hij is een speedskiër en staat in de windtunnel. Professor Tamas uit Hongarije onderzoekt hoe Joost nog sneller van een berg kan gaan. “Zeker naar materiaal is de research heel belangrijk. Je helm die een beetje kan aangepast zijn, kan meteen 1,2 kilometer verschil maken. In een sport waar het soms over honderdsten, duizendsten gaat, is het zeker belangrijk om alles zo goed mogelijk te doen”, zegt Joost Vandendries.
Joost is 44 en heeft een doel. “Mijn doel deze winter was, de magische muur van 200 km per uur halen. Die heb ik net niet gehaald, ik heb 198,7 geskied, maar volgende winter wil ik het Belgisch record breken dat op 215 ligt.” Een record dat in 2017 20 jaar oud zal zijn. Joost begon met speedski in 2010. “Ik ski zoals de meeste mensen graag en snel . Je kijkt op je gsm: hoe snel je skiet, je probeert altijd je vrienden te verslaan en beter en sneller, terwijl het eigenlijk heel gevaarlijk is om op publieke pistes hoge snelheden te halen.“ En dus kiest Joost in 2010 voor speedski. Dat is een sport die je niet om het even waar kan uitoefenen. Wil je aan speedski doen, dan moet je deelnemen aan officiële wedstrijden. Bij zijn tweede deelname aan een wereldbekerwedstrijd loopt het fout.
“In de tweede wereldbeker in Vars ben ik gevallen door een gebrek aan ervaring en training ben ik aan 155 per uur gevallen.” Joost is bont en blauw, maar gelukkig breekt hij niets. De schrik zit er wel goed in. “Moreel gezien, die crash aan zulke snelheden is heel heftig. Je durft niet meer snel gaan skiën, dat moet je terug opbouwen. Dat heb ik sinds vorige zomer beginnen doen, met zware fitnesstraining. Drie vier maal in de week en dan heel veel skiën. “
Speedski is een zware sport omdat verschillende factoren een belangrijke rol spelen. “Het hangt af van de preparaties van de ski's, waar we uren per dag aan waxen. Het hangt af van het materiaal, het pak, de spoilers, de helm. De fysieke vorm om de houding vast te kunnen houden, je mag niet bewegen tijdens de afdaling wat heel moeilijk is, je moet evenwicht trainen en spiertonus en in je hoofd moet je heel sterk zijn. Als je boven de 220 gaat, dan heb je nog weinig contact met de sneeuw, dan begin je bijna te zweven. De minste verkeerde beweging zal je uit je evenwicht brengen. Als ik 215 zal geskied hebben, dan wil ik 220 en als ik 220 zal geskied hebben, wil ik 230 en de volgende snelheid is altijd de uitdaging. “
