Zondag is het Vaderdag. Vader- en zoonrelaties zijn er in alle mogelijke vormen. In aanloop naar die dag gaan we langs bij Jan en zijn man Juan in Lennik. Zij werden acht jaar geleden pleegouder van een zoontje. Naar aanleiding van Vaderdag delen ze hun verhaal over de mooie momenten en de uitdagingen van pleegzorg.
Vaderdag als pleegouder: “Ik denk niet dat je het anders beleeft als met je eigen kind”
vrij 6 jun
Jan Luypaert en zijn man Juan uit Lennik zijn de trotse pleegouders van een zoontje van negen. Het kind verblijft voltijds bij hen, ze kozen ervoor om pleegouders op lange termijn te zijn. “Ik ben samen met een man, dus op een natuurlijke manier vader worden lukte niet”, zegt Jan. “We zijn al jaren geëngageerd met kinderen bezig, daarom zagen het ook wel zitten om als koppel een kindje een warme thuis te bieden.”
Met Vaderdag in het vooruitzicht, is Jan duidelijk. Voor hem is zijn pleegkind als zijn eigen kind. “Ik denk niet dat ik als pleegpapa Vaderdag anders beleef”, zegt Jan. “Ik gedraag mij ook niet anders of voed mijn pleegkind niet anders op dan als het mijn eigen kind zou zijn. We gaan zoals elke zondag samen ontbijten, maar ik vermoed dat er wel eens een knutselwerkje zou kunnen klaarliggen als we opstaan. En als we hem een hint geven, zal hij misschien de tafel dekken.”
Als pleegouder krijg je ondersteuning van Pleegzorg Vlaanderen, want er gaan wat uitdagingen mee gepaard. Zo hebben pleegkinderen vaak een rugzakje. Bij Jan en Juan is ook de biologische moeder van hun pleegzoon nog in beeld. “Het contact is voor veel ouders een uitdaging, maar bij ons gaat dat heel vlot. Wij hebben respect voor haar en zij heeft ook respect voor ons”, besluit Jan.
