Vlaamse Volksbeweging opent zeven dossiers tegen Brusselse ziekenhuizen: “Nederlandstaligen botsen op onbegrip”

De Vlaamse Volksbeweging opent zeven juridische dossiers tegen Brusselse ziekenhuizen omdat ze de taalwetgeving met de voeten treden. Er werden ook vier klachten ingediend bij de Vaste Commissie voor Taaltoezicht, waarbij één klacht intussen ontvankelijk én gegrond werd verklaard. "Uit alle klachten die we ontvangen blijkt dat patiënten zich minderwaardig behandeld voelen als ze in een Brussels ziekenhuis Nederlands spreken", zegt Michael Discart van de Vlaamse Volksbeweging.

De afgelopen maanden heeft de Vlaamse Volksbeweging meer dan 150 klachten ontvangen over taalproblemen in Brusselse ziekenhuizen en tijdens spoedinterventies in de Vlaamse Rand. In bijna alle gevallen kunnen patiënten niet in hun eigen taal terecht bij dokters of verpleegkundigen en kunnen dus ook de gezondheidsproblemen onvoldoende duidelijk gemaakt worden. Om de klachten te verifiëren, bezocht de Vlaamse Volksbeweging verschillende ziekenhuizen, waaronder Delta Chirec, Saint-Luc, UZ Brussel, Sint-Pieter en Erasmus, al dan niet in aanwezigheid van een gerechtsdeurwaarder of journalisten als getuige.

“De klachten tonen overduidelijk aan dat Nederlandstalige patiënten op heel wat onbegrip botsen in Brusselse ziekenhuizen”, zegt Michael Discart, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging. “Alle klachten die wij ontvingen leggen pijnlijk bloot dat patiënten zich niet begrepen voelen. Zorgverlening gaat over meer dan alleen medische handelingen. Het begint bij communicatie, mensen op hun gemak stellen zorgt voor vertrouwen. Maar hoe kan je dat bereiken als je je niet kan uitdrukken in je moedertaal?”

Volgens de Vlaamse Volksbeweging blijkt uit de klachten dat patiënten zich minderwaardig behandeld voelen als ze in een Brussels ziekenhuis Nederlands spreken. De beweging werkt daarom aan een Zwartboek over de taalproblemen in de Brusselse gezondheidszorg. Het document bundelt de klachten, maar formuleert ook constructieve voorstellen om ziekenhuizen te ondersteunen bij een beter taalbeleid. De Vlaams Volksbeweging schreef hiervoor alle Brusselse ziekenhuizen aan met vragen over hun taalbeleid, waarop zeven ziekenhuizen niet reageerden. De ziekenhuizen die dat wel deden, hadden vaak gelijkaardige antwoorden: er bestaan taalcoaches en opleidingen, maar personeelstekorten en het afnemende Nederlandstalig onderwijs in Franstalig België bemoeilijken de situatie.

“We willen niet per se met de vinger wijzen, maar toch oproepen tot een grotere aandacht voor dit probleem. Samen kunnen we oplossingen vinden die respect en zorgkwaliteit verbeteren. Iedere patiënt verdient zorg in de taal die hij of zij meester is”, aldus Discart.