Matig niveau
Meer dan 75 seconden had RSCA Futsal niet nodig om Lommel een eerste keer te laten daveren. Na een warrige fase tekende Mancuso meteen voor de 0-1. Na de snelle opener monopoliseerde Anderlecht de bal, al zat er te weinig tempo in om aangenaam futsal te brengen. Standard bood weinig weerwerk. Op stilstaande fase kon Anderlecht wel het verschil maken. Sekulic tikte aan de tweede paal eenvoudig binnen en leek paars-wit al snel op rozen te zetten.
De eerste uitgespeelde kans voor Standard was echter meteen raak. Sanchez haalde de achterlijn en legde terug op Guilmi. Na een pijlsnelle counter werd het zelfs bijna 2-2. RSCA bleef baas, al was het zeker geen eenrichtingsvoetbal. De Luikenaars probeerden mee te voetballen. Concreet gevaar leverde het evenwel niet op. Integendeel, het tempo verdween volledig uit de partij. De wedstrijd kabbelde naar het einde van de eerste helft, het niveau bleef matig voor een bekerfinale.
Ridder of mis
Na de pauze wijzigde het spelbeeld aanvankelijk niet. Cainan wrong een dot van een kans de nek om en liet het na om de Rouches een eerste maal tegen het canvas te meppen. Plots kon RSCA de Luikse code wel ontcijferen. Raul zorgde voor 1-3. De kansen volgden elkaar nu snel op. Amper een minuut later mochten de boeken definitief toe. Mancuso kon simpel voor 1-4 zorgen, andermaal na een intrap. Anderlecht bleef levensgevaarlijk op stilstaande fases, Raul ramde recht op de lat.
De laatste acht minuten speelde Standard ridder of mis. Oude getrouwe Leo als vliegende keeper was de laatste tactische troefkaart van coach Zico. Voor Anderlecht bracht het weinig geheimen met zich mee. Rangel moest één bal van de lijn halen, voorts kwam RSCA defensief amper in de problemen. Paars-wit mag zo voor de derde maal op rij de beker meenemen naar huis.
"Nu mag er gevierd worden"
“We hebben ons deze week hard voorbereid op deze bekerfinale. Het was op voorhand ook kwestie van de bovenhand te hebben op mentaal vlak", zegt Manusco. "Met een 1-2-ruststand was alles nog mogelijk. In de tweede helft konden we de counters van Standard goed in de kiem smoren. Onze defensieve foutjes waren beperkt. Aanvallend konden we teren op onze ervaring om de kloof uit te diepen. Nu mag er gevierd worden, nadien is het weer de knop omdraaien. Binnen een week wacht RWDM al op ons.”
De wedstrijd kwam nooit echt op niveau, maar voorzitter Martin Baert is blij met de derde Beker in de trofeeënkast. “In de kast is nog plaats genoeg om er eentje bij te zetten. Voor zo een trofee maak je gewoon plaats", zegt de voorzitter. "Buitenstaanders zien de naam Anderlecht en verwachten automatisch dat wij de bekerfinale spelen én winnen. Het is echter niet vanzelfsprekend om dat elk jaar klaar te spelen. Ik wil de talrijk meegereisde fans bedanken. Ze waren trouw op post en zorgden voor sfeer in de zaal. Het unieke element zat in de twee clubs die de finale speelden. Een clasico tussen Anderlecht en Standard zie je niet vaak in sport. Sportief was het niet de meest hoogstaande wedstrijd. In een bekerfinale telt uiteindelijk toch enkel de overwinning. Ik ben fier dat we daar vandaag opnieuw in geslaagd zijn.”
Hieronder de interviews die we sprokkelden na de match.
