Wie in de Drie Kastelenstraat op de grens van Vilvoorde en Perk moet zijn, weet beter waar hij of zij aan begint. Haast en spoed zijn er ten strengste afgeraden voor wie zonder brokken op zijn bestemming wil geraken. Voor de zowat 20 à 25 bewoners is het hobbelparcours op de niet-geasfalteerde weg dagdagelijkse kost.
“Het wordt ieder jaar erger en erger”, zucht Dirk Podevijn (46), die er al sinds 1983 woont. “De putten – zeg maar kraters – worden steeds maar dieper. Je kan het zelfs geen straat meer noemen. Het is schandalig. In de winter is er dan ook het slijk dat we met onze wagens mee nemen op onze opritten. De modder spat ook gewoon tot tegen de ramen.”
In de zomer is het een ander fenomeen dat de bewoners parten speelt. “Dan vliegen de stofwolken hier bij veel wind of als er een wagen passeert wel tien meter hoog. Dan kan je zelfs geen raam aan de voorkant openen. Als we in de tuin zitten of een barbecue organiseren, moeten we vluchten zodra er een wagen passeert. Ik heb zonnepanelen maar die brengen gewoon niets op door al dat stof. Je hebt hier dan ook om de haverklap ruzie met wandelaars die niet kunnen ademen door de stofwolk als je ze voorbij rijdt.”
Momenteel is de situatie wel extreem, stelt Dirk samen met de andere bewoners vast. “Vroeger kwamen ze elk jaar één keer de putten vullen met een soort zandcement. Probleem is dat de baan daardoor elke keer 15 cm hoger komt te liggen. De weg ligt nu al een halve meter hoger dan oorspronkelijk. De grachten worden zo wel heel diep en het slijk en de modder lopen af naar de woningen. Dezelfde putten komen ook altijd terug. Een put die eerst 10 cm diep is, is het jaar erna 15 cm diep. Dus op de duur zijn dat echt kraters.”
Asfalteren, daar hoopt Dirk naar eigen zeggen niet op. “Het is hier parkgebied. Ik begrijp dat ze dat niet kunnen of mogen. Maar hebben ze dan nog nooit van grasdallen gehoord? Of voorzie gewoon twee sporen met verharding voor voertuigen.”
De bewoners passen ook hun leven aan naar de situatie. “We proberen onze verplaatsingen te beperken tot één keer per dag zodat we er maar één keer doorheen moeten. Dus als we de kinderen afzetten, gaan we meteen ook maar naar de winkel.”
Er zijn ook al de nodige incidenten geweest. “Zelf heb ik nog geen schade opgelopen. Maar een kameraad van mij, die met radio of gps bezig was, is wel in de beek geschoven. Een buurvrouw is met haar motor weggeschoven en onder het 300 kg wegend gevaarte beland. We hebben er haar met twee moeten vanonder moeten trekken. Iemand is hier ook al eens uit zijn rolstoel gevallen en ook de vuilkar heeft al eens vastgezeten in een put. Daarnaast rijden fietsers hier vaak lek en slaan lopers om de haverklap hun enkels om.”
“De klachten zijn terecht”, reageert schepen van Openbare Werken Katrien Vaes (Open VLD). “Het normale onderhoud voldoet hier inderdaad niet meer. Er werd samengezeten met de dienst en het voorstel is nu om een raamcontract af te sluiten met een gespecialiseerde aannemer voor alle dergelijke wegen in Vilvoorde. Eens de opdracht gegund en de aannemer aangesteld, kan er dan per locatie de beste oplossing gezocht en uitgevoerd worden.”
