Julien heeft nog afscheid kunnen nemen van zijn familie en heeft nog heel wat dromen kunnen realiseren. KFC Meise draagt de tiener voor altijd op handen: “KFC Meise in diepe rouw. Oh lieve Julien, wat gaan we je keihard missen!”, laat de club weten.
Tijdens élke prijsuitreiking op het clubtornooi van KFC Meise werd dit weekend een minuut stilte gehouden voor Julien. De trainers Bert Brouwers, Stef Borremans, Kyle Gelaude en Shane Verbeyst en de hele ploeg van de U12 van Meise, de ploeg waar Julien destijds ook speelde, droegen ook hun titel op aan Julien.
“Dit raakt ons, tot in de diepste vezels van onze familieclub”, laat de club weten in een aangrijpende mededeling. “Julien ademde KFC Meise. Hij is begonnen als jeugdspeler in augustus 2014 bij trainer Han en liep stralend door alle jeugdreeksen heen. Papa Vincent en mama Erika waren graag betrokken bij de club en Julien was er bij elke activiteit bij.”
Tot het noodlot in 2018 toesloeg en er een vies beestje in zijn lichaam kwam. “Heel de club leefde mee met de moedige strijd, we liepen zelfs met honderden leden een Warmathon op het Heyzelplateau, Julien bracht onze club nog dichter bij elkaar”, meldt de club in een bericht op haar Facebookpagina. “Hij was de eregast op het kampioenenfeest in 2019, de hele club leefde mee, en hijzelf bleef bij elke activiteit meehelpen als vrijwilliger.”
“Voetballen kon spijtig genoeg niet meer, maar afscheid nemen van onze club, dat lukte niet voor deze gepassioneerde clubman. Hij werd rechterhand van trainer Han, waar het allemaal begon, en begeleidde jarenlang onze allerjongsten tijdens de eerste voetbalstapjes, ondanks zijn harde en moedige strijd. Tot ook dat niet meer lukte. Met Julien verliezen we een kleine held, een moedige kerel met groen/wit bloed in zijn aderen, een voorbeeld voor velen.”
Papa Vincent dankbaar
Papa Vincent Boogmans (47) en het hele gezin van Julien zijn enorm dankbaar voor wat KFC Meise allemaal deed. Ze zijn ook blij dat ze nog een soort bucketlist konden afvinken met Julien. “Ik was 40 toen bij Julien botkanker werd vastgesteld”, zegt Vincent. “We hebben zeven moeilijke jaren gehad. Het ging met tussenposes, soms beter, maar ook soms met veel leed. Maar heel het gezin heeft geleefd voor hem.”
“We hebben zoveel mogelijk dromen geraliseerd: naar Machester City de voetbalmatch bijwonen, naar de Carré een feest met zijn vrienden, Josti Hutte, op het circuit in Zolder gereden, nog naar Monaco gegaan, gevlogen in het vliegtuig met zijn vrienden. En dan is er ook KFC Meise. Zo’n warme familieclub. Ze hebben ons zoveel geholpen. We zijn zeer dankbaar.”
“We hebben ook afscheid kunnen nemen van Julien, hoe moeilijk dat ook is, zijn wens was ook om in de basiliek van Grimbergen de dienst te laten doorgaan. Die staat er binnen 1.000 jaar nog. Zijn urne zullen we thuis bewaren. Zijn laatste woorden bij ons waren: “Mama, papa, jullie waren fantastisch. Perfect.”
De begrafenisplechtigheid vindt woensdag plaats in de Sint-Servaasbasiliek in Grimbergen om 10 uur.
